پنل جایگاه دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها در توسعه زیست‌بوم نوآوری ایران به دبیری دکتر امیر ملک‌پور رییس پارک علم و فناوری گیلان و با حضور دکتر حمید امیدوار رییس پژوهشگاه مواد و انرژی، دکتر حسام زند حسامی عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد، دکتر نجمه یزدانفر رییس پژوهشکده توسعه صنایع شیمیایی جهاددانشگاهی، دکتر محمدصادق سبط الشیخ انصاری معاون راهبری پارک‌های علم و فناوری ستفا جهاددانشگاهی و دکتر زهرا محمدهاشمی عضو هیئت‌علمی موسسه تحقیقات سیاست علمی کشور و‌سایر فعالان حوزه نوآوری و فناوری کشور روز پنج‌شنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۳ در چهارمین کنفرانس ملی انجمن علمی پارک‌های فناوری و سازمان‌های نوآوری ایران به میزبانی پارک علم و فناوری استان البرز برگزار شد.

در ابتدای پنل مقالات افزایش امنیت اینترنت اشیا: نقش حیاتی آگاهی و آموزش کاربر در فناوری‌های نوظهور (۱-Enhancing IoT Security: The Critical Role of User Awareness and Training in Emerging Technologies) نوشته پویا پرویزی، میلاد جلیلیان، محمدرضا زنگنه، حنا پرویزی، علیرضا محمدی و همچنین مقاله مروری نظام‌مند بر مفهوم منطقه نوآوری نوشته مصطفی غفاری اصل ارائه شدند.
در این پنل دکتر حسام زند حسامی عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی با تأکید بر اینکه اکنون به‌غلط در دانشگاه‌ها سیاست بر این است که اعضای هیئت‌علمی باید پول دربیاورند، دانشگاه یک بنگاه اقتصادی نیست. وی بابیان اینکه درواقع یک عضو هیئت‌علمی نباید دغدغه پول درآوردن داشته باشد، افزود: دانشگاه‌ها نه به مثابه یک بنگاه اقتصادی بلکه نقش تولید علم فناوری و تلاش در جهت رسوخ آن به جامعه را باید داشته باشد.
دکتر زهرا محمد هاشمی، عضو هیئت‌علمی موسسه تحقیقات سیاست علمی کشور نیز با اشاره به اینکه اکوسیستم نوآوری در کشور ما نوپاست، گفت: ایران در رده‌بندی‌ها جزو ۱۰۰ کشور دارای اکوسیستم نوآوری هم نیست درحالی‌که کویت و بحرین در این لیست قرار دارند. وی با طرح این سؤال که در ۱۰ سال گذشته که معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری ایجادشده تا چه حد توانسته موفق باشد، اظهار کرد: دانشگاه‌ها و پارک‌های علم و فناوری قبل از ظهور معاونت علمی تنها بازیگران این عرصه بودند اما دانشگاه بدون اینکه با صنعت در ارتباط باشد نمی‌تواند به سمت نوآوری حرکت کند. محمد هاشمی افزود: برای گرایش نوآوری صنعتی زیرساخت‌هایی در دانشگاه‌ها لازم است. پایه‌های مراکز نوآوری در دانشگاه‌ها شکل گرفت اما عملاً نتوانستند کارکرد مدنظر را ایفا کنند. پارک‌های علم و فناوری نیز مأموریت‌های استانی‌تر دارند که نقش این کارکردها در کنار یکدیگر معنی می‌دهند.
دکتر حمید امیدوار رییس پژوهشگاه مواد و انرژی گفت: بر اساس تجربه شخصی در بازدید از یک پارک علم و فناوری دارای ۲۳۰ شرکت، ۱۵ شرکت متعلق به اعضای هیئت‌علمی بود و در برج فناوری دانشگاه امیرکبیر نیز ۱۵ درصد شرکت‌ها متعلق به اعضای هیئت‌علمی است. وی ادامه داد: اکنون در برنامه هفتم ۳۰ هزار شرکت دانش‌بنیان مدنظر است اما اینکه آیا الزاماً دانشگاه‌ها و‌ پژوهشگاه‌ها باید به جو فناوری و نوآوری تزریق شوند جای سؤال دارد. وی بابیان اینکه با واژگان بازی نکنیم، گفت: پیشنهاد می‌شود هیئت دولت شرکت‌های دولتی و خصوصی را مکلف کند که یا واحد تحقیق و توسعه (R and D) خود را در دانشگاه احداث کنند و یا به دانشگاه‌ها اجازه بدهند صورت جدی عرض‌اندام کنند.

دکتر نجمه یزدانفر رییس پژوهشکده توسعه صنایع شیمیایی جهاد دانشگاهی در این پنل به جایگاه پژوهشگاه‌های جهاد دانشگاهی در اکوسیستم نوآوری پرداخت و گفت: همان‌گونه که گفته می‌شود مناطق نوآوری باید خودبه‌خود شکل بگیرند، جهاد دانشگاهی در ابتدای انقلاب به‌صورت خودجوش با احصای نیازها و مبتنی بر علم شکل گرفت.
وی با اشاره به اینکه جهاددانشگاهی با بودجه محدود اما به نوآوری درزمینه های مختلف دست‌یافته و در مباحثی ازجمله سلول‌های بنیادین افتخارآفرینی می‌کند. به تدوین دانش فنی مواد شیمیایی تحریمی پرداخته و به تولید نیمه‌صنعتی رسیده است.

رییس پژوهشکده توسعه صنایع شیمیایی جهاد دانشگاهی افزود: جهاد دانشگاهی با مانع‌تراشی‌هایی برای تولید مواجه است و گفته می‌شود برای تولید باید شرکت دانش‌بنیان و مرکز نوآوری تأسیس کند، درحالی‌که باید از ساختاری که ظرفیت کار علمی و تولید را دارد حمایت شود و نه اینکه به سمت ایجاد ساختار جدید سوق یابد.